ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟΝ ΠΟΝΤΟΥ

Γνωρίζοντας την ανάγκη όλων μας για πρόσβαση σε αναγνώσματα που αφορούν την ιδιαίτερη της ψυχής μας Πατρίδα, τον Εύξεινο Πόντο, δημιούργησα μια γωνιά για ανάγνωση αρχειακών-κυρίως- κειμένων με κύριο θέμα τους αυτόν τον τόσο αγαπημένο τόπο. Με το πέρασμα του χρόνου ελπίζω στον εμπλουτισμό του υλικού αυτού του «Αναγνωστηρίου Πόντου» κι εύχομαι στην ύπαρξη έστω και του ενός που κάτι θα πάρει από αυτόν.

Λένα Σαββίδου

.

.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κανονισμός της εν Τραπεζούντι Ορθοδόξου Κοινότητας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κανονισμός της εν Τραπεζούντι Ορθοδόξου Κοινότητας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

Κανονισμός της εν Τραπεζούντι Ορθοδόξου Κοινότητας




" Κανονισμός της εν Τραπεζούντι Ορθοδόξου Κοινότητας"

Ο κανονισμός ξεκινά με τον Μητροπολίτη Τραπεζούντας Γαβριήλ  να «επιβεβαιοί» … και σε εμάς δίδεται η ευκαιρία να ρίξουμε μια κλεφτή ματιά, μέσα από την προσωπικότητα του Τραπεζούντος Γαβριήλ, σε μια δύσκολη περίοδο της εποχής, όπου οι κομματικές διενέξεις αποφέρουν μεγάλες βλάβες στην περιοχή της Τραπεζούντας και στην Μητρόπολη της.
   Αναφερόμενοι στον Τραπεζούντος Γαβριήλ νοούμε τον Μητροπολίτη Γαβριήλ Ιατρουδάκη, Μέγα Πρωτοσύγκελο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, πρώην Βάρνας και μετέπειτα Τραπεζούντος (1889), Μητροπολίτη Μαρωνείας (Κομοτηνή) και Μητροπολίτη Νικοπόλεως (Πρέβεζα) ο οποίος  μετά την τελική παύση του το 1899 μετέβη εις Πάτμον δια ησυχασμό. 1
    Ο Γαβριήλ έμεινε γνωστός για την ευρεία μόρφωση του (Ιερατική σχολή Χάλκης, Νομική), την Ευρωπαϊκή κουλτούρα του (παρέμεινε για πολλούς χρόνους στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στη Γαλλία) και τις αντιδράσεις που η «κοσμικότητα» του προκαλούσε. Από την Μητρόπολή Βάρνας παραιτήθηκε ο ίδιος, ενώ παύθηκε από τις Μητροπόλεις Τραπεζούντος και Νικοπόλεως. Στην περίπτωση της Νικοπόλεως έχουμε την πληροφόρηση πως παύτηκε «εκ συκοφαντίας γείτονος μητροπολίτου».2  Να σημειώσουμε επίσης μία καινοτομία που εισήγε: στις 6 Ιανουαρίου 1897, ο Γαβριήλ καθιέρωσε τη ρίψη του Σταυρού στη θάλασσα την ημέρα των Θεοφανείων και «τούτο πρώτη φορά οπού έγινε εις την Πρέβεζαν και έμεινε πλέον συνήθεια και εξακολουθεί να γίνεται κατ’ έτος».3